Vorig weekend waren wij een aantal dagen kinderloos. Beiden waren op kamp met de scouts en dus leek het ons nog eens fijn om er even tussenuit te knijpen. We opteerden eerst voor een verblijf in Zeeland maar vonden zo last minute niet meteen een leuke plek. En zodoende dacht ik aan de B&B van de Jakobstuin, gelegen in Noord-Friesland, meerbepaald in Eestrum/Jistrum. Maar ook daar konden we natuurlijk niet meer terecht. Jaap liet ons weten dat ze tot eind oktober al helemaal volgeboekt zijn. Zodoende zochten we iets in de buurt waarbij we ook gemakkelijk de Waddeneilanden konden bezoeken. En kwamen we terecht in de gezellige B&B Clearcamp, op een klein half uurtje van de Jakobstuin.
De hele maand augustus is de Jakobstuin nog te bezoeken op zaterdag van 11 tot 17 uur. Groepen kunnen daarbuiten een afspraak maken voor een bezoek. En dus trokken we er die zaterdag naartoe. De route bleek toch iets sneller te zijn dan de gps aangaf en dus stonden we al 5 minuten voor openingstijd aan het juiste adres. Net een stel opgewonden kinderen die voor het eerst ergens naartoe gaan. Terwijl we aan het wachten waren kwam Jaap heel relaxed zijn openingsbord klaarzetten. Onszelf even voorgesteld en we werden meteen hartelijk ontvangen. Jaap volgt onze tuin ook dus dat was wel heel erg leuk. We moesten nog een klein paadje afrijden richting de parking en passeerden zo al even de tuin en het huis. Wooooow was ook hier weer mijn eerste reactie. Ik volg de tuin al een aantal jaren via Facebook en ben telkens verrukt van de heerlijke foto’s. Van lente tot winter, steeds weet Jaap schitterende foto’s te maken die de sfeer van de Jakobstuin mooi weergeven. Telkens vergezeld van de juiste plantnaam en variëteit, daar kan ik nog een puntje aan zuigen. Voor mijn stukken prairietuin heb ik zelfs enkele plantcombinaties schaamteloos gekopieerd. Voor mij is de Jakobstuin de ultieme mix tussen de naturalistische beplantingsstijl van Piet Oudolf, waarover ik in eerdere berichten al de loftrompet luidde. En de prairietuinen in de trend van Spruyt, niet voor niets ben ik daar al mijn prairie-planten gaan halen. De Jakobstuin laat zich typeren door zijn combinaties van grassen en vaste planten afkomstig uit de Noord-Amerikaanse prairie. Het hoogtepunt van de tuin ligt dan ook in de zomer en nazomer. De bonte bloemen-kleuren geflankeerd door wuivende grassen zorgen voor veel dynamiek maar toch ook voor de nodige rust en harmonie. Het is onwaarschijnlijk hoe alles door elkaar gemixt is maar toch één mooi samenhangend geheel vormt. Het herhalen van bepaalde soorten in onregelmatige patronen versterkt die samenhang. Jaap zorgde ervoor dat je de tuin in één oogopslag kan overzien. Maar de kronkelende paden nodigen uit om de tuin telkens van een ander oogpunt te bekijken. Dan weer overschouw je het hele plaatje, dan sta je in een intiem hoekje. De tuin straalt voor mij zeer veel warmte en vrolijkheid uit. De felle kleuren worden verzacht door de grassen en weven aan elkaar tot één groot kleurrijk lappendeken. Jaap vertelde me dat hij erg veel last heeft van slakken. Op heel wat plaatsen stonden er in de prairie slakkenvallen opgesteld. Het resultaat van de vraat was ook her en der te zien. Dat ook andere insecten er een gelukkig leven doorbrengen moge duidelijk zijn. Zelfs op de eerder bewolkte dag dat we een bezoek brachten gonsde het van de bedrijvigheid van bijen, hommels en vlinders. Wat ik nog zo fijn vind aan deze tuin is het feit dat de tuin heel natuurlijk beheerd wordt. In het gras mogen paardenbloemen gewoon blijven groeien en her en der stond er ook een sprietje onkruid. Het feit dat de tuin toch verzorgd is maar niet helemaal afgeborsteld maakt hem nog charmanter. Ik kan alleen maar herhalen; ga dat met eigen ogen zien.

Wil je nog wat foto’s zien van mijn eigen prairietuin, kijk dan even in het prairie menu, door telkens naar het vorige berichtje te gaan kan je de evolutie goed zien.