Ik weet het, ’t is nie schoon van mij hé, jullie zomaar om de tuin leiden!  Want in werkelijkheid zat ik helemaal niet in den hof, wij zaten immers in de Vogezen!  Voor het eerst trokken we er eens met z’n tweetjes voor iets langer uit dan een weekend, allé 4 nachten is nu ook niet meteen om te zeggen dat we kweeniehoelang weg waren hé. Maar het voelde wel alsof we er helemaal tussenuit waren, de batterijkes opgeladen en wat tijd voor mekaar! We waren ooit al eens in de Vogezen geweest, maar ik weet niet meer waar we toen juist zaten maar in ieder geval niet op de juiste plek, nu pas zaten we vlak bij de hoogste toppen aldaar!  En die waren dan ook nog begot bedekt met sneeuw ook, moenievragen wa een avonturen da ge daar kunt beleven. Avonturen hebben we daar zekers en vast genoeg beleefd en een absolute aanrader is de Route des Crêtes, althans we hebben er enkele stukskes van gedaan. Hier vertrokken we op de Col de la Schlucht op 1139 m om uiteindelijk te belanden op de Hohneck op 1364 meter.  Op de foto hieronder liepen we beneden in een dal vol met fleurige narciskes om enkele uren later helemaal daarboven door de sneeuw te staan ploeteren, kicken! Maar we hadden dat weer eens goe bekeken want met ons wandelarrangement van hier! moesten we werkelijk voor niks zorgen, ’s morgens kregen we ontbijt, ’s middags een lunchpakket en ’s avonds stond er ons elke keer een verrukkelijk, maar dan echt werkelijk heerlijk vegetarisch 3-gangen menu te wachten.  En dan niet zo’n alternatief vegetarisch gedoe hé, nee echte fijne topgerechtjes die voor iedereen toegankelijk zijn. Maar ook de minder avontuurlijke wandelaar  komt er zeker aan zijn trekken en met den auto kunde vaak ook gewoon op die hoge cols komen, dus kunde ook gewoon doen alsof ge daar opgewandeld bent hé 😉
Ik moet zeggen dat ik nog nooit zoveel pinkster- en dotterbloemen heb gezien.  Oké ’t is er een stuk natter dan bij ons, maar dat staat daar echt overal boemeste vol van hé.  En ik, die in de Ardennen soms al verrukt was van enkele dotterbloemen, nee ge weet echt niet wat ge meemaakt.  Zo reden we daar op een gegeven moment ook door een prachtige vallei, bij elk huis stond het gras minstens 10 centimeter hoog en ook vol met pinkster- en paardebloemen, de enkele pelouses die daar waren afgereden misstonden gewoon helemaal in dat plaatje, ’t leek daar gewoon de omgekeerde wereld van wat wij hier verstaan van nen schonen gazon!  Ooooh en de koeien, dat zijn daar nog echte koeien hé, alleen moeten ze die beesten nog leren stil te blijven staan tot een uur of acht 😉 die bel al eens gezien Nu trekken die bergskes niet alleen wandelaars en fietsers aan, de zotten, maar ook nen hoop gemotoriseerd vervoer met veel lawaat op 2 wielen.  Geeft mij dan toch maar liever dees;  En voor wie liever wat stedelijk vertier opzoekt kan ik een bezoekje aan Colmar en Kaysersberg of Turckheim zekers aanbevelen met nog echte vakwerkhuizen. Ge zit dan al meer in den Elzas en den topper onder de toeristen-soevenirs is nen pluchen ooievaar, oooooh!