Na jarenlang in de anonimiteit te hebben geblogd is het nu misschien toch wel eens tijd om een gezicht te plakken op de natuurlijk-rijke tuinier. Niet dat ik daar zelf voor sta te springen want voor mij draait het hier toch in de eerste plaats om de tuin. Maar dat komt dus zo. Ergens begin juni kreeg ik de vraag van het tijdschrift Tuinseizoenen of ze een telefonisch interview met me konden doen. Dat is uiteraard geen probleem en dus vertelde ik heel enthousiast over onze tuin, bezorgde wat foto’s, allemaal zaken die nog volledig binnen mijn comfortzone passen. Maar dan kwam de vraag of ze er ook een foto van mezelf konden bijzetten. Tja, daar moest ik toch wel even over nadenken. Vrienden en familie weten wel van mijn blog maar werk-gerelateerd ligt dat toch anders. Niet dat dat een probleem is dat ze dat weten, dus ja eigenlijk is dat dan ook niet zo erg. Mijn Madame haalde me ook over de streep en vond dat ik dat gewoon moest doen. Zo gezegd zo gedaan. Maar ja nu nog een geschikte foto van mij vinden. Meestal ben ik het die het foto-toestel vast heb dus echt veel foto’s zijn er niet. Tijdens de vakantie had ik mijn Madame dan toch gevraagd om een aantal foto’s te nemen. Maar eigenlijk past dat toch ook niet echt. Ik wilde toch liever een in de tuin-foto dan een vakantie-foto. En zo kwam het dus dat ik vorige week een uitgebreide, in mijn ogen dan toch, fotoshoot deed met mijn Madame als fotograaf. En om ervoor te zorgen dat je niet te hard zou verschieten als jullie me in dat boekske tegenkomen. Zet ik hem hier dus ook even; Deze foto is genomen in onze bloemenweide, waar het nu vooral geel kleurt van het Jakobskruiskruid en wit van de wilde peen. En nu hoop ik maar dat jullie je niet te hard verslikken of van ’t verschieten in een kramp schieten. Ha ha, en als we dan toch bezig zijn, noem me maar gewoon Rob 😉

In het boekje staat onze tuin als volgt omschreven; “De bijen, vlinders en hommels vliegen van bloem naar bloem, de kikkers kwaken naar hartelust in de vijver, terwijl de vogels een plekje zoeken in een van de heggen, hagen en fruitbomen rondom de tuin of badderen in het kleine riviertje. En zijn het de vogels niet, dan zijn het de kinderen wel die volop genieten van de ruimte. Alles gaat hand in hand met de natuur in de tuin van Rob en dat deelt hij maar al te graag op zijn blog www.natuurlijk-rijk.be.” Treffend toch hé!