Ja, ja, 9 jaar geleden verscheen mijn eerste blogberichtje. Ongelooflijk wat er in al die jaren allemaal gebeurd is en welke verhalen ik met jullie heb gedeeld. Als ik zie hoe ik 9 jaar geleden begonnen ben met een weiland en hoe de tuin er nu uitziet ben ik ongelooflijk blij en trots met deze evolutie. Door deze blog heb ik zelf heel veel bijgeleerd, van groene leek kan ik nu wel zeggen dat ik echt wel groene vingers heb. Ik merk de laatste tijd dat ik erg veel plezier beleef aan het ontwerpen van de tuin en te zien hoe anderen dat doen en soms kriebelt het echt wel om ook professioneel deze weg in te slaan. Maar we zullen wel zien welke weg dat opgaat.

Ik vind het fijn om te zien hoe ik zelf in al die jaren ook ben veranderd; vroeger kon het niet wild genoeg zijn terwijl ik nu toch sterk overtuigd ben van een goed tuinontwerp. Toch ben ik altijd trouw gebleven aan het ecologisch gedachtengoed en kan me dan ook niet voorstellen dat ik hier in ons paradijsje gebruik zou maken van pesticiden of andere rommel. Mijn motto blijft nog steeds dat ik tuinier voor meer natuur en of je het dan hebt over een bloemenweide of een prairie-tuin steeds hoe ik daarmee rekening. De natuur heeft het immer al moeilijk genoeg en ik vind het mijn plicht om een steentje bij  te dragen aan meer biodiversiteit. Ik hoop dat ik jullie de voorbije jaren heb weten boeien, misschien heb kunnen inspireren. Het verhaal dat ik hier breng is mijn authentiek verhaal van de weg die ik heb afgelegd. Ik wil jullie bedanken om hier te komen lezen, een reactie achter te laten of een duimpje op facebook of een hartje op instagram. Uiteraard ga ik gewoon daar en sluit ik dit berichtje graag af met wat random foto’s van het afgelopen tuinseizoen. Want de natuur, die maakt mij elke dag rijk!