Ik heb eigenlijk niet te klagen want doordat ik nu in het onderwijs werk heb ik er gewoon een extra week corona-verlof bijgekregen. De voorbije weken stonden dan ook in het teken van genieten en werken. Een paar weken terug gingen we een dagje fietsen in de Limburg, de mijnwerkersroute. Een route van een dikke 60 km langs mooie fietspaden en historisch erfgoed. Ik word daar altijd wild van van dat erfgoed, zeker in combinatie met heerlijk rustige fietspaden, die Limburgers, die kunnen er wat van.
Vorige week trokken we dan een midweek naar de Ardennen, naar het vakantiehuisje van miojn schoonouders. De week startte eerder grijd maar naarmate het vorderde werd het steeds zonniger. Zeker in de herfst kom ik super graag in de Ardennen. De herfstkleuren zijn er prachtig en er gaat niets boven een stevige op en neer wandelingen! Want als je afdaalt naar een riviertje, in ons geval de Ourthe, moet je nadien gegarandeerd terug naar boven. En dan ’s avonds lekker gezellig bij de kachel te zitten, moe maar voldaan.
We zagen ook weer veel beverburchten, dammen en sporen. Maar deze burcht was echt gigantisch.
En volop paddenstoelen!
Dit was een wandeling die we in het begin van de week dezen, vlakbij de baraque de fraiture in veen-gebied.
Nog wat sfeer-beelden.
En dan moest er ook gewerkt worden natuurlijk hé. Voor de pluktuin van mijn Madame werden er een heleboel tulpen, narcissen en ranonkels gezet. En uiteraard zijn de eerste zaden ook al enige tijd geleden gezaaid. het zijn dan vooral de twee-jarigen en bloemen die goed tegen de koude kunnen.
Ondertussen is de eerste vorst al gepasseerd.
En kunnen de Dahlia knollen de grond uit en opgeborgen worden in de schuur.
En de serre blijft maar tomaten geven, dus onze vriezer werd weer aangevuld met potten vers gebakken tomatensoep! Een hele winter de zomer in onze soepkom!
Dat was het zo’n beetje. Misschien als afsluiter nog wat schoon Dahlia’s!