De titel klinkt positiever dan hoe ik het op deze moment ervaar. De blogstilte van de laatste weken heeft er ook wat mee te maken. Alhoewel ik ook binnen druk aan het schilderen ben. Maar ik ben precies mijn drive wat kwijt. Mijn positieve vibe en eigenlijk heb ik helemaal niet te klagen. Ik heb een tuin waarin ik me helemaal kan ontspannen en droomjob in het onderwijs, iets wat ik echt graag doe en dat me heel veel zin geeft.

Nee het is dat verdomde virus. Het idee dat het allemaal nog minstens 6 maanden gaat aanslepen vind ik niet echt hoopgevend. Het feit dat er niets zeker is. Het steeds maar uitstellen van plannen en ideeën. Op één of andere manier kruipt het veel harder in mijn systeem dan ik zou willen. Vandaag gingen we bijvoorbeeld op raam-bezoek bij mijn grootmoede in het rusthuis. Ik zie dat ze er zo van geniet maar langst de andere kant is het telkens zo confronterend dat het niet gewoon kan, een dikke knuffel, een kus.

Ik pep mij dus op voor wat vrolijkheid, misschien moet ik morgen eens goed gaan wandelen, mijn hoofd leegmaken, dat zal deugd doen. Genieten van kleine dingen weet je wel. Ach, ik weet wel, het komt allemaal wel weer goed. Ik wens jullie met heel mijn hart het allerbeste voor het nieuwe jaar. Een goede gezondheid, want daar begint het toch allemaal mee en veel vuile tuinvingers!