Na de Auvergne zaten we nog 2 weken in de Provence, en of het daar goed was, amai nog niet.  Nu is het in eerste plaats een kwestie van een camping te vinden waar ze je niet als sardientjes naast elkaar zetten, want als er iets is waar ik een hekel aan heb dan is het dat wel.  Gelukkig vonden we nog een relatief kleine camping (27 plaatsen) met ruime plaatsen, al was dat na onze vorige camping toch even aanpassen.   Maar soit je zit natuurlijk in het Zuiden en daar wil iedereen naartoe.  We zaten dus op de camping les Matherons in Puimichel gelegen in de Alpes de Haute-Provence dus.  Het is een schitterende streek met geweldige lavendelvelden, de indrukwekkende Gorges du Verdon op 40 minuten rijden, gezellige marktjes, pittoreske dorpjes, geweldige natuur, bergen, meertjes om in af te koelen, … kortom een aanrader.  Over de camping zelf kan je op het internet wel wat commentaar lezen.  Eén ding is zeker, de camping is prima in orde, er is alles wat je nodig hebt, de kampeerplekken zijn prima, er zijn leuke speeltuigen voor de kids en alles, maar dan ook echt alles is echt prima georganiseerd.  Maar daar wringt het soms wel een beetje want de camping mist wat sfeer en dat komt in de eerste plaats door de eigenaren zelf.  Als het ontvangst overkomt als een lijstje dat afgehandeld wordt, als er zelfs tijden zijn waarop je je koelelementen in en uit de vriezer mag halen en als er dan ook nog een potje staat met geld om per koelelement te betalen, als er een groot bord voor de receptie staat dat deze pas om 8uur open gaat terwijl ze er al vroeger zitten, … dan zijn dat toch wel zaken die niet geweldig sympathiek overkomen.  Ook het feit dat sommige mensen wel met een lawaaierige moto op de camping mogen of hun mobilhome mogen omheinen en er een stel honden mogen houden of als er ons eerst werd gezegd dat er geen tent meer naast ons komt te staan en dat dat dan toch gebeurd zonder er iets over te zeggen, zijn ook zaken waar ik het moeilijk mee heb als je je camping promoot als een rustige natuur-camping.  Maar denk nu niet dat we het aan ons hart hebben laten komen, we hebben genoten met volle teugen, kijk maar;