Al een paar weken staan ze in de wei te klagen en te bleiten. Dat ’t gras toch wa kort begint te staan, dat hunne pelse frak nog wat dikker moet worden, of ik geen vloerverwarming in hun stalleke kan installeren. Maar vrouwkes probeer ik dan nog, zo erg is ’t nu toch ook niet hé, allé de temperaturen zijn toch nog behoorlijk goed, oke ’t heeft al wel wat geregend maar kijk als gullie mals gras wilt dan moet het ook wel regenen hé. Zo redelijk waren ze dan ook gelukkig nog. Weete wa zei ik dus afgelopen weekend ik zal voor jullie eens iets gaan halen sé. En dus kwam ik thuis met een karrevracht voederbieten, dewelke weeral duurder zijn ten opzichte van vorig jaar by the way. Maar ’t strafste van al is dat ze nu nog meer bleiten, ondankbare! 
Nee ’t leven van nen tuinier is soms echt letterlijk een strontjobke hoor. De fruitbomen kregn euh een lading stront; 
De rozen kregen van ’t zelfste; 
En omdat ik toch bezig was, de moestuin ligt er nu helemaal winterklaas oeps ik verslik me effe in een chocoladeventje, bij; 
En mijne remorque eveneens want die moest toch efkes den hoge druk spuit passeren 😉 Vervolgens kreeg ik rugpijn van ’t schuppen van de bloemenakker; 
Of was het van het afdoen van een paar boomkes; 
Deden mijn handen zeer van al het snoeiwerk; wilgen knotten, heg inkorten zodat ze breder uitgroeit, 3 enorme lindebomen snoeien. Gelukkig is er ook nog goed nieuws want de zadenruil bracht verschillende zakjes zaad deze richting uit die ik al gelijk kon inzaaien in de bloemenweide; 
Het grote winterwerk is dus al achter de rug, maar denkt nu vooral niet dat ik aan mijn winterslaap begin! Ik wil nog een 10 tal bomen omzagen rond de moestuin, wat weipalen vervangen, de aardperen eruit zwieren omdat ze hier niet echt in de smaak vallen, brandnetels en akkerdistels verwijderen in de schapenwei, de herfstframbozen verplaatsen, de serre uitbreiden en zo kan ik nog wel even doorgaan hoor 😉 maar geen betere manier om mijn hoofd leeg te maken dan de handen uit de mouwen te steken en zolang het niet te koud is hoor je me absoluut niet klagen!
Zo hee….. als ik lees wat je allemaal hebt gedaan in de tuin dan kan ik daar nog heel wat van opsteken hihi…. Ziet er weer mooi en winterklaar uit en volgend jaar is de tuin je vast heel dankbaar 😉
Je moet die voerbieten wel even in stukken snijden hè, dat eet tenminste een beetje lekker weg voor die beesten.
Er is al heel wat werk verzet voor nieuwjaar in jullie tuin en alles voorzien van een flinke laag mest, dat belooft wat voor volgend seizoen.
Maar je blijft er altijd in bezig, gelukkig maar, anders zou het zo saai zijn.
Amai, zo gewerkt! Daar heeft ne mens deugd van he!
‘ge moet maïs rapen in de herfst’, schoot mij te binnen.
Als kind gingen wij, als de boer de maïs had afgedaan, de restjes van ’t veld rapen. Ik doe dat nu nog een inimini beetje want cavia’s verzetten niet zo veel maïs op een winter.
Zijn er nog die dat doen, zo maïs rapen, of is het ook een met uitsterven bedreigde ambacht?
“In het zweet uws aanschijns….”
Je doet het graag, het kan haast niet anders 😉
Dapper gewerkt, kan je van ons niet zeggen, tenminste niet op tuingebied. Het zal moeten wachten tot we ergens in februari weer even in de Ardèche zijn.
Wel, ik hak de voederbieten voor mijn schapen toch ook met een spade in 100 stukken hoor. Niet dat ze daardoor minder blèèèèten 😉 Tja, in de winter is het eenmaal zo: van zodra ze je hoofd zien opduiken is’t schooien om eten, zelfs al ligt er nog een halve kilo voor hun neus.
Gelukkig is de prijs bij onze buur-boer als ruim 15 jaar onveranderd: 50 euro voor 2000 kilogram. Of zoals hij het zegt: “ne frang de kilo” 🙂
Bij die andere karweien weet je tenminste wanneer je klaar bent.
Maar aardperen eruit zwieren? Geen einde in zicht (tenzij je woelmuizen hebt).
Die voe-oede-erbie-ieten zijn te hard. Waa-aarom koo-ook je die-ie nie-iet om ze te serveren met een bee-eetje sui-uiker
In zo’n grote tuin als de jouwe heb je beslist nog wel plaats om zelf voederbieten te gaan kweken. Misschien dat je wollebeesten dan hun geblèr staken. 😉
De dames wilde natuurlijk dat je de voederbieten in stukken hakt, verwend dat ze zijn.
Gr Jan Wilde een Tuin.