Bij ons geen communie of lentefeest. Nee wij doen het op geheel eigen wijze en vierden de dochter vorig weekend met een 7-jarenfeest. Een nieuwe stap in haar leven. Want nu ze in de eerste klas zit moet er echt geleerd worden. Op de uitnodiging, waarvan je de voorkant hierboven ziet, stond het volgende; Het leven is als een tocht, met bergen en dalen, met regen en zonneschijn. Dat vergt veel moed, doorzettingsvermogen en een creatieve ingesteldheid om kleine en grotere probleempjes op te lossen. Soms lukt het goed en andere dagen gaat het minder. Maar eens je over zo’n berg bent voel je je sterker en gegroeid en glij je met plezier naar beneden. Daarom gaan we op tocht. Mijn Madame vertrok al samen met de dochter op zaterdag. Voor het laatste stuk op zondag trommelden we familie en vrienden op om mee te stappen. Om te laten zien dat ze er niet alleen voor staat, dat ze door familie en vrienden gedragen wordt. Toen onze dochter geboren was hebben we een rugzakje gevuld waarin een heel aantal mensen hun wensen hebben gestoken. Onze dochter was heel benieuwd om te zien wat daar allemaal in zit. Nu vroegen we de mensen iets te maken, te schrijven of iets symbolisch te maken dat men graag wilde meegeven op de verdere tocht van haar leven. Op deze manier werd het een bijzondere tocht.

Thuis aangekomen vierden we feest zoals een feest moet zijn. Met eten en drinken, cadeautjes en een gezellige sfeer. Dochterlief was helemaal in de wolken.  We gaven de mensen allemaal een zelf opgekweekte zonnebloem mee als herinnering aan deze dag.  En natuurlijk werd het geheel aangekleed met bloemen uit den hof. Maar weet je wat wel heel bijzonder was. Op onze tocht verstopten we 3 geocaches in het teken van het 7-jarenfeest. Nadat deze online kwamen (zodat iedereen deze kan gaan zoeken) kregen we al snel bericht dat er op amper 2 meter van onze geocache een pasgeboren hertekalfje lag. Schoon hé!