We kregen dit weekend nog een kleine winterprik. En aangezien ik in heel mijn blog-carrière nog geen enkele foto van sneeuwklokjes in de sneeuw heb getrokken maakte ik daar zaterdag meteen werk van. Niet dat er echt veel sneeuw lag maar ach, ik was dan toch bezig. De wilgen kregen ook al hun snoeibeurt en zo puzzelde ik vorig weekend dit vlechtwerk in elkaar. Moeilijk is dat niet maar wel sfeervol. Mijn Madame gaf me gelijk complimenten en vroeg meteen waar het voor moest dienen. Ja voor niets eigenlijk was mijn antwoord. Aha voor niets herhaalde ze mijn woorden. En ik hoorde haar al in gedachte denken dat ik dus weer wat aan het prusten was geweest. 😉 Zondag was het de beurt aan enkele knotwilgen voor hun scheerbeurt. Ik gebruik de takken om mijn schapenstalletje aan te vullen. De takken mogen daarvoor niet te dik zijn en dus kan ik gewoon met een dikke takkenschaar en een zaag aan de slag. Zo proberen wij hier zo veel mogelijk creatief te hergebruiken. Als ik daar dan op mijn knieën zit, denken de schapen gelijk dat ik iets lekkers heb. Soit voor ge het weet staan ze dan in mijn oor te hijgen. De paprika’s werden al verspeend. En ik ging al eens loeren tussen mijn tomatenzaden. Keuze genoeg. Ik vertelde jullie een aantal berichtjes geleden al dat onze veranda gaat veranderen in een nieuwe aanbouw met keuken. Dat stuk van de tuin zal dus dit en volgend jaar ook compleet veranderd worden. Ik verwijderde al 3 dode buxus bollen en nog wat ander struik-gedoe. Wat ik met de overblijvende buxusbollen ga doen weet ik nog niet zo goed. Maar daar hebben we nog tijd genoeg voor om over na te denken. U ziet het ik sta hier echt wel te popelen. Laat de lente maar komen. Afsluiten doe ik graag in stijl. Met mijn Madame Livia. Deze Hamamelis staat nu echt te pronken dat het niet normaal is. Heelder takken bomvol bloemen. Heerlijk!!!!