Na het deprimerende berichtje van vorige keer, hoog tijd om hier iets vrolijks neer te schrijven. En dat is niet moeilijk want er hangt lente in de lucht!!! Al een week word ik elke ochtend gewekt door kwetterende vogels. En als ik bij valavond nog even een ommetje door de tuin maak dan zie en vooral hoor ik de merels zitten. Ergens hoog in de boom, zingen ze hun lentelied. En wat is er mooier dan een merel die een lenteliedje fluit, bovenop het feit dat na het rampjaar met usutu-viris ze nog goed vertegenwoordigd zijn. Dat gaat volgens mij snel terug in orde komen met de merels. De lente-kolder, ja ik moet altijd denken aan dat stukje uit de film Bambi, laat zich niet alleen horen, maar ook zien. Bij deze krokussen bijvoorbeeld. Op zonnige momenten lijkt het er wel een drukke winkelstraat en zoemt het van de bijen dat het geen naam heeft. Een heerlijk zicht! Nochtans ben ik niet helemaal weg van deze grootbloemige Crocus, geef mij maar de botanische soorten. Maar hij staat er nu en de bijen zijn er happy mee, dus laat ik hem maar begaan.

Deze week is de Iris Reticulata ook aan het bloeien gegaan. Ik vreesde nochtans dat ie ineen verdwenen was omdat ik er tot een paar dagen terug nog geen niets van had vernomen. Maar ineens staat ie daar, en het ziet er naar uit dat het er zelfs meer zijn dan vorig jaar! Toch ongelooflijk hoe die staat te stralen hé! En omdat de moestuinier in mij die lentekriebels natuurlijk ook voelt. Een update van de tomaten, paprika’s en aubergines! Die gaan hard!