Mijn Madame liet een hele tijd geleden al weten dat ze in onze nieuwe keuken graag een gasvuur zou hebben. Aangezien wij dat dus niet hebben liggen had ik al snel door dat er gegraven diende te worden. En dus schupte ik vandaag een sleuf van om en bij de 20 meter lang en 70 cm diep. Zonder zeuren of verpinken, heel den hof overhoop. Allé dat is toch gewoon pure liefde zekers. 
Jullie weten al dit ik een duracel batterijke ben hé, eens bezig, niet te stoppen! En dus schupte ik de bloemenakker al om. 
En nog een stuk voor de prairie-tuin. 
Ik ben nu natuurlijk in volle verwachting van een tegenprestatie van mijn Madame. Al moet ik wel toegeven dat er voor de moment niet veel puf meer in me zit 😉
Amai ni, je bent wel een super duracel batterijtje 😉
Je vrouwtje zal wel fier zijn met zo’n werkzaam en liefhebbend ventje in huis 😉
Rob, rust je de volgende dagen maar goed uit want het zou kunnen zijn dat van zodra Greet haar eerste lijntje gas opgesnoven heeft dat haar vlam voor jou zo krachtig wordt dat ze je overspoeld met diverse vormen van liefde en dan is het te hopen dat je Duracell batterijen zo’n overvloed wel aan kunnen 🙂
Op gas koken en zo veel fijner.
Madame zal tevreden zijn Rob
groeten
Hoedje af, Rob !
‘k Lach bij je laatste zinnetje…
Lie(f)s.
Maar die greppel heb je wel gegraven in zandgrond, ik heb hier zo’n greppel mogen graven voor de waterafvoer, in zware leem 😉 Maar toen was daar natuurlijk geen tuin, dat zou bij mij ook pijn aan mijn hart doen.
Tjonge, wat een prestatie.
Hopelijk blijf je nog lang gastoevoer krijgen ( gas raakt uit).
Anders moet je over 10 jaar je eigen gas gaan produceren 😉
Geweldig wat een klus, zo heb je de sportschool niet nodig en zeg nou zelf dit geeft toch een lekker gevoel als het werk klaar is.