Ik heb eigenlijk niet te klagen want doordat ik nu in het onderwijs werk heb ik er gewoon een extra week corona-verlof bijgekregen. De voorbije weken stonden dan ook in het teken van genieten en werken. Een paar weken terug gingen we een dagje fietsen in de Limburg, de mijnwerkersroute. Een route van een dikke 60 km langs mooie fietspaden en historisch erfgoed. Ik word daar altijd wild van van dat erfgoed, zeker in combinatie met heerlijk rustige fietspaden, die Limburgers, die kunnen er wat van.
Vorige week trokken we dan een midweek naar de Ardennen, naar het vakantiehuisje van miojn schoonouders. De week startte eerder grijd maar naarmate het vorderde werd het steeds zonniger. Zeker in de herfst kom ik super graag in de Ardennen. De herfstkleuren zijn er prachtig en er gaat niets boven een stevige op en neer wandelingen! Want als je afdaalt naar een riviertje, in ons geval de Ourthe, moet je nadien gegarandeerd terug naar boven. En dan ’s avonds lekker gezellig bij de kachel te zitten, moe maar voldaan.
We zagen ook weer veel beverburchten, dammen en sporen. Maar deze burcht was echt gigantisch.
En volop paddenstoelen!
Dit was een wandeling die we in het begin van de week dezen, vlakbij de baraque de fraiture in veen-gebied.
Nog wat sfeer-beelden.
En dan moest er ook gewerkt worden natuurlijk hé. Voor de pluktuin van mijn Madame werden er een heleboel tulpen, narcissen en ranonkels gezet. En uiteraard zijn de eerste zaden ook al enige tijd geleden gezaaid. het zijn dan vooral de twee-jarigen en bloemen die goed tegen de koude kunnen.
Ondertussen is de eerste vorst al gepasseerd.
En kunnen de Dahlia knollen de grond uit en opgeborgen worden in de schuur.
En de serre blijft maar tomaten geven, dus onze vriezer werd weer aangevuld met potten vers gebakken tomatensoep! Een hele winter de zomer in onze soepkom!
Dat was het zo’n beetje. Misschien als afsluiter nog wat schoon Dahlia’s!
het West-Vlaanderen klinkt inderdaad niet, maar we zeggen toch ook de Ardennen, de Vlaanders enzoverder, precies klein teentjes 😉
😉
Inderdaad zo’n wandelboeken zijn na een paar jaar vaak al verouderd, dan hebben ze bij de vvv’s meestal wel een actuele wandelkaart, qua uitgestippelde en goed gemarkeerde wandelingen denk ik niet dat we kunnen klagen over de Ardenne, nog nooit problemen mee gehad!
Dat is minder fijn nieuws, hopelijk wordt de operatie dan niet weer uitgesteld.Ik duim voor jullie!!
Die vervelen nooit hé
Dat zit helemaal goed Willy!!!
je “Madame” zal tevreden zijn Rob
groeten
Die Ardennenfoto’s: prachtig!
Een zalig vakantielogje Rob !
Voorlopig blijven we thuis omdat mijn madam veel last heeft van reuma, Het ziekenhuis heeft de behandeling uitgesteld tot eind januari volgend jaar, door de corona overrompeling natuurlijk. Enfin soit, niets aan te doen hé ?
Ondertussen genieten we van de vele natuur logjes 🙂
Oh de Ardennen! Ik wandel daar ook heel graag. Heb zo’n wandelboek waarmee ik het steeds presteer om verloren te lopen. Laatste keer heb ik een reddingsactie moeten ondernemen want de echtgenoot had hem bijna op de barbecue gegooid. Misschien moet ik toch eens een moderner systeem zoeken, een wandelapp ofzo?
Da’s eigenlijk alleen maar genieten…! Hééééérlijk!
Lie(f)s.
Van de Ardennen ben ik ook fan. Ik vind het sowieso het mooiste deel van ons land.
Wat Limburg betreft: waarom zijn er zoveel mensen die het altijd hebben over DE Limburg? We zeggen toch ook niet HET West-Vlaanderen?