Een aantal weken geleden heb ik mijn vader nog eens opgetrommeld om wat meer licht in de moestuin te brengen. Het voordeel van onze moestuin is dat ie super beschut ligt wat voor een ideaal microklimaat zorgt. Maar het nadeel is dat er aan de oostkant te veel bomen staan die de ochtendzon tegenhouden, en elke moestuinier weet natuurlijk dat de ochtendzon heel belangrijk is om de boel ’s morgens op te warmen. En zo gezegd zo gedaan.   Het was soms wat moeilijk om de bomen in de juiste richting te laten vallen maar uiteindelijk gingen er toch 3 kastaars tegen de vlakte.  Het klusje zal waarschijnlijk komende winter afgemaakt worden.  Want hetgeen er nu achterblijft is qua esthetische waarde niet echt schitterend.  Maar het grootste nadeel is wel dat we nu een veel beter zicht hebben op de achterliggende manege.  Nu kan van maneges ook niet echt gezegd worden dat ze bezig zijn met esthetiek.  Allerlei palen en constructies maar bovendien ook nog een super mottige en fel opvallend gekleurde piste en stallingen. Daar moet dus op termijn zeker een haag komen die al die rommel aan het zicht onttrekt.  Maar weet je wat misschien nog het ergste is aan maneges, op geregelde tijden doen ze daar tornooien, springdemonstraties en weet ik veel wat nog meer.  En dan zetten ze daar aanpassende muziek bij op en u mag 3 keer raden in welk sub-genre we ons dan bevinden, aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaah! Inderdaad country muziek.  Nee,geeft mij dan maar dees, daar kan ik de hele dag naar luisteren!

Het moestuinseizoen is hier zo’n 2 weken geleden al gestart.  Deze foto’s verschenen al op mijn facebook.  Een update komt eraan hoor!