Soms heb ik echt de indruk dat ze me langst alle kanten proberen te beïnvloeden om de plant van de maand te kiezen.  Zegt mijn Madame tegen mij dat die herfstasters er toch weer overvloedig en schoon bij staan en of ze er dan niet wat van in een vaasje mag zetten, komt mijn schoonmoeder aan en die vindt dan weer de Hydrangea’s het mooiste. Komt mijn vader in de tuin en vraagt die zich af wat die blauwe bloemekes op hoge stelen nu weer zijn, want dat die toch echt wel heel leuk zijn, blauwe knoop it is. Sla ik de tuinscheurkalender open en wat lees ik daar; “September en oktober zijn de maanden van de dahlia.  terwijl er in veel tuinen weinig meer bloeit, afgezien van een paar hemelsleutels en wat met meeldauw overdekte herfstasters, zie je af en toe een tuin die de indruk weekt dat er een feest aan de gang is; dat is een tuin met dahlia’s.  De dahlia met zijn onwaarschijnlijk felle kleuren slaagt er als geen andere plant in om de tuin tot aan de eerste nachtvorst fleurig te houden.” Dat is allemaal wel waar maar weet ge waar ik toch het hardst van omverval dat zijn deze herfsttijlloos, alleen al van de naam hou ik!