Aangezien wij hier gezonde kerels en Madamekes zijn mag een goeie portie fruit niet ontbreken. Nu hebben we hier wel al heel wat staan; 22 fruitbomen om maar iet te zeggen, maar nog geen fruit ;-( en dus zoeken we ons heil dan maar in ’t kleinfruit want dat gaat wat rapper vooruit. En zelfs daar hebben we eigenlijk al wel ’t een en ’t ander van staan kijkt hier maar eens!  Wat rode bessen, aalbessen, zwarte bessen, blauwe bessen en zo’n 20 meter zomer- en herfstframbozen en nen moerbei boom en nen kweeperenboom. En dan ben ik mijn 2 druiven nog vergeten en de kiwibessen en de aardbeien, iedereen nog mee! Eigenlijk is dat dus al wel wat, zeker als ge weet dat ik daar nog maar pas 2 aalbessen heb bijgezet omdat ik die zo lekker vind!
Maar ik moest dus terug naar ’t kantoor van de nationale boomgaardenstichting om daar mijn 2 ter ziele gegane fruitbomen te gaan halen; kers Hedelfinger Riesenkirsche en perzik Charles Ingouf. Die van de boomgaardenstichting hun organisatie en communicatie is niet helemaal hun sterkste kant; ergens eind december belde ik al eens om te horen of ze mijn bestelling van september toch wel gekregen hadden omdat ik nog altijd niks gehoord had. Meer dan een ja dat zal wel kreeg ik toen niet te horen.  En dus stuurde ik donderdag een mailtje dat ik nu echt niet meer lang wilde wachten. De volgende ochtend kreeg ik zowaar telefoon dat mijn bestelling al klaarlag en hadden ze ook al geregeld dat ik die niet zelf moest komen ophalen want er waren nog 2 mensen uit ons dorp en die konden dat wel meebrengen. Ik moet zeggen mijn eerdere kritische bedenkingen bij hun organisatie verdween als sneeuw voor de zon, hihi. En zo werden die bomen dus gewoon aan huis geleverd, weeral, en kwam ik in contact met iemand die van fruitbomen duidelijk meer kaas had gegeten dan ik. Hij vond dat mijn boomgaardje er schoon bijlag.  Kijkt maar eens; Maar vroeg zich toch af of vooral die perzik wel iets van opbrengst zou geven omdat die nogal gevoelig is aan de krulziekte. Hier kunde daar meer over lezen. We zullen dat dus nog efkes moeten afwachten wat dat gaat geven, maar als het lukt dan gaat dat wel wree tof zijn hé.  De volledige lijst van de fruitbomen vinde trouwens hierboven bij over bomen en struiken! Op de foto hierboven ziede nog wat takken uitsteken en nee dat is geen wildopslag.  Ik kon het gewoon weer niet laten om nog wat bij te bestellen en dus staan er nu ook nog 2 plantjes witte bessen en 2 jostabessen in mijnen hof.  Ik weet het dat begint hier al bijna gelijk hier te worden!  Witte bessen hebben net zoals de rode bessen veel behoefte aan zon maar hebben nog meer behoefte aan warmte om te rijpen.  Daarom kies je best een beschutte plaats of tegen een zonnige zuidermuur.  Die jostabes is dan weer een apart geval; een kruising tussen een zwarte bes, een kruisbes en Ribes divaricatum levert een nieuwe smaak op.  Het is een ontstuimige groeier die makkelijk 2 meter hoog kan worden.
En omdat ik dan toch bezig was plantte ik mijn stekskes rode bessen en zwarte bessen van vorig jaar uit in haagvorm!  ‘T is toch echt ongelooflijk hoe simpel dat is om zelf uw planten te vermeerderen.  Nadat je gesnoeid hebt gewoon wat korte takken in de grond steken en een jaar later hebde al een echt plantje.  Stekken in de vroege nazomer gaat beter, maar ook in het voorjaar lukt het meestal wel. Met al dat fruit overweegt mijn Madame nu ook de aankoop van een slowjuicer, je weetwel zo’n sapcentrifuge waar je heel appels en wortelen en zo kunt vermalen tot sap.  Dat lijkt mij dus een geweldig goeie investering en ik kijk nu al uit naar al die lekkere sapjes!

En zijn jullie ook al in de tuin gevlogen?