Dat wij hier zo ne lap grond ter beschikking hebben, hebben we vooral te danken aan de vovo.  Vroeger nen boer met koeien, varkens en schapen.  Mijn Madame kan daar nog heelder levendige verhalen over vertellen hoe ze vroeger als kind nog mee de koeien moest overzetten of uitgebroken schapen moest gaan vangen.  Ondertussen is de vovo al 83 jaar oud en dat begin je wel te merken, de laatste jaren werd zijn bijdrage in het onderhoud van de moestuin stelselmatig teruggeschroefd, zodat hij momenteel enkel nog het gras afrijdt en zijn trots de dahlia’s onderhoudt!  Meestal is hij het die mij laat weten dat ik bijvoorbeeld te veel groffe rommel op de composthoop heb gezwierd, of het onkruid nog eens dringend moet worden gewied of de aardappelen moeten worden aangeaard.  Maar als het in orde is dan laat hij dat ook zeker horen en dan doet ie nog een extra toerke door den hof van puur contentement.  Maar nu liet ie me vorige week weten dat ie dit jaar de dahlia’s eens in de grond ging laten zitten.  Ik vond dat nogal een raar idee, maar stilaan werd het me duidelijk dat ie toch meer last had van zijn verkoudheid dan hij wilde toegeven.  En toen ik vorige week bij de kapper zat en die wist te vertellen dat heet ne strenge winter ging worden, en kappers die weten zoiets blijkbaar altijd.  Voegde ik maar meteen de daad bij het woord en haalde de knollen dan maar zelf uit de grond.  En weette wa de vovo hij was eigenlijk wel wree content. Die dahlia’s worden hier veelvuldig in allerlei boeketjes gebruikt, zoals in deze;  Nog een overblijfsel van de boerderij zijn deze zelfgemaakte wei-palen!  Alleen al het idee dat ze die vroeger zelf maakten vind ik al ongelooflijk straf.  En die komen nu nog van pas ook, ik gebruik ze bijvoorbeeld als steun bij de frambozen. Ondertussen is de winter precies begonnen, misschien al maar goed dat die dahlia knollen eruit zijn, al heb ik al wel gehoord dat sommigen er eerst een nachtje vorst over laten gaan.  Die eerste vorst leverde al wat leuke foto’s op; O ja, en ik heb de school van de kinderen ook nog blij gemaakt met een 10 tal stekken rode bes en een 10 tal zwarte bessen; Als je dus deze winter uw bessen snoeit, steek eens wat snoeihout in de grond en je zal zien dat er gewoon een nieuwe begint te groeien, dat kost niks en je kan er altijd iemand blij mee maken!  Tof hé!