‘K weet het mannekes, ‘k zijn serieus met ullie voeten aan ’t spelen hé.  Eerst verhuizen naar de natuurlijk-rijke tuin en nu ben ik ineens hier beland.  Ge moest eens weten hoe ik de voobije week heb zitten sukkelen.  Om één of andere reden,  ’t zal hoogst waarschijnlijk aan mij liggen, geraakte ik niet meer op mijn nieuw blogske.  En omdat Mr eigenwijze tuin maar bleef aandringen heb ik dan ook maar den overstap gemaakt naar een eigen domeintje, help en mijn erf is al zo groot!  Gelukkig kreeg ik serieus wat hulp van Mr eigenwijze tuin, anders was het me absoluut niet gelukt, waarvoor eeuwige dankbaarheid uiteraard!  Soit ’t zal nog efkes duren voor dat hier allemaal wat op punt staat.  Maar we kunnen weer vooruit en dat was nodig want er moesten hier nog een paar zaken winterklaar gemaakt worden vooraleer de vriezeman en de sneeuwman zich helemaal laten gaan.En dus schoot ik vandaag nog maar eens in mijn tuinsloffen en oogstte aardperen, knolselder en prei.
Maar het grootste werk was het aansleuren van nen remorque boemestevol voederbieten zodat de schaapkes toch genen honger gaan hebben als daar 10cm sneeuw ligt.

En terwijl ik zo druk bezig was presteerde zoonlief het even klaar om een mooi bietenlantaarntje te maken, leuk hé

En zo ben ik nu echt helemaal winterklaar.  Maandag kregen we al een klein voorproefke van de sneeuw maar laat het groot geweld maar losbarsten