Het ziet er naar uit dat de winter nog niet meteen gedaan is en misschien hebde wel last van de winterblues.  Och die gaan we toch gewoon te lijf met wat fleurige plantjes zoals deze winterjasmijn.
En alsof dat nog niet genoeg is voeg ik er ook nog een gezellig rijmpje van Cicely Mary Barker aan toe;
De winterjasmijn

Als de zomer voorbij is,
als het koud wordt en guur,
dan zijn al mijn takken
zo kaal aan de muur.
Maar dat wordt wel anders,
dat blijft echt niet zo;
jij krijgt in de winter
mijn bloemen cadeau.
Als de zon in december
de kou wat verzacht,
dan bloeit aan de muur
deze teergele pracht.
En het meesje, als altijd
heel druk in de weer,
geniet van zijn leventje
nu des te meer!

Maar kijk nu eens hier, zelfs de winterakoniet is al daar!
De bloembollen liggen nog lekker te dromen,
allemaal door een laag aarde bedekt.
Het is nog te koud om naar boven te komen,
maar kijk eens wie daar uit zijn slaap wordt gewekt!
Wie komt daar als eerste de grond uit gekropen, nog voordat de sneeuwklokjes zich laten zien?
Wie doet daar zijn goedgele knoppen al open?
Wie heeft hem geroepen, het voorjaar misschien?

En dan hebben jullie deze nog niet gezien;
De hazelaar

Mijn slanke twijgen hangen vol
met stuifmeelkatjes zacht als wol,
die vrolijk dansen in de wind
alsof ze zeggen: “Wacht maar kind,
het voorjaar komt er heus wel aan!”
Mijn knoppen zullen opengaan.
Dan zal mijn heldergroen blad
de felbegeerde notenschat
verbergen tot hij, rijp en zwaar,
het teken geeft van: “Pluk me maar!”

En voor wie denkt dat het dit jaar allemaal vroeg is, vorig jaar stond hier de eerste krokus al in bloei!  En wie weet krijgen we de komende dagen nog een klein beetje winderwonterland, mij hoorde dus niet klagen!  En wat denkte kunde er weer tegen?