Het mag dan nog wel warm zijn voor de tijd van het jaar. Echt gezellig weer is het niet met al die wind en regenvlagen. Tja, dat is de herfst zeker. Maar op sommige momenten weet de herfst ons dan weer te verrassen en schijnt er ineens een heerlijk zonnetje dat alles een warme gloed geeft. En dat vind ik nu zo tof aan de herfst, dat onstuimige en onvoorspelbare. Want voor je het weet sta je daar dan te genieten van dat streepje zon. En zo denken niet alleen de schapen er over, maar de poes weet nog veel beter de beste plekjes uit te kiezen, wat kan die genieten seg! De serre werd leeggemaakt en de laatste tomaten liggen nu te rijpen op de vensterbank. In de tuin vallen de bladeren nu met hopen en de borders krijgen zo een lekker jasje. Maar soms zijn er nog van die bikkels die lekker blijven doorbloeien! En dat terwijl de rest van de tuin steeds meer in bruintinten vervalt. En dan vraagt mijn Madame ineens om wat wilgentakken af te doen en maakt ze er ineens een mooie krans van. Simpel en geweldig toch!
Leuke foto’s. Nu uitkijken naar volgend jaar , zou ik zo zeggen.
een heerlijk herfstlogje Rob
groeten
Mooi, je foto’s. Wij aten deze week de laatste tomaten die we meenamen uit de Franse moestuin.
Herfst is altijd wat wind, regen, afgewisseld door streepjes gouden licht, maar de warme kleuren zijn elk jaar weer een uitnodiging om om lekker lange wandelingen te maken. Je herfstige tuinfoto’s getuigen daarvan 🙂
Een opgewekte blog over een seizoen, dat hoe dan ook wat weemoedig stemt.
We kunnen leren van de poes!
Hartelijke groet, Zem .
Pure poëzie, je log.
Lie(f)s.